sobota, 26 stycznia 2013

Miniatura portretowa

Miniatura  jest typem malarstwa małoformatowego, przedstawiającego głownie portret. Pojawiła się w XV wieku. Malowana na pergaminie, kości słoniowej, muszli czy porcelanie - uległa popularyzacji w XVIII -XIX wieku. Pierwotnie zapewne służyły przedstawianiu sobie osób na odległość, wraz z upływem czasu stały się modną dekoracją, wyobrażając portrety bliskich, motywy czy postacie historyczne, mitologiczne tudzież fikcyjnych bohaterów.
Miniatury często umieszczano w medalionach, broszach, bransoletach czy tabakierach,   stanowiły również autonomiczną dekorację ścian - szczególnie te z II połowy XIX (i początku XX) wieku, które oprawiano w dekoracyjne obramowania okładane m.in kością słoniową pochodzącą ze zużytych klawiszy fortepianów i pianin, egzotycznym drewnem. Zarówno typ okładziny, jak i przedstawiany motyw dopasowane były do danej mody, czy gustów indywidualnych osób zamawiających.

Prezentowana na poniższej fotografii miniatura z wyobrażeniem mężczyzny w XVIII wiecznym stroju pochodzi najprawdopodobniej z przełomu XIX i XX wieku, malowana temperą na kości obłożona wypukłym szkłem oprawionym w brązową ramkę, wmontowaną w obramowanie wykonane z grawerowanych klawiszy fortepianowych.
Sygnowana:  E. Böttcher (czyżby Eduard Böttcher ?)






















Źródła:
-Słownik terminologiczny sztuk pięknych , Warszawa, PWN, 2007

-http://miniatury.wordpress.com/